ياد و خاطره شهدا

مقالات فرهنگ ايثاروشهادت

مباني،آثار و آسيب هاي فرهنگ جهاد و شهادت از ديدگاه حضرت امام خميني (ره)

چكيده
پيش فرض مقاله پيشرو اين است كه حضرت امام از جهت تئوري و عمل از پيشتازان فرهنگ جهاد و شهادت مي باشد.اين مقاله در پي بررسي مباني جهان شناسي،انسان شناسي،فقهي جهاد وشهادت در انديشه امام از يك سو،تاثير آن در همبستگي و نشاط اجتماعي از سوي ديگر و غايت آن از سوي سوم مي باشد. و به.جهان شناسي فرهنگ جهاد، توحيدي« ازاوئي و سوي اوئي» است. مجاهد در سفرچهارم از مراحل سلوك الي الله است، با انجام تكليف اجتماعي و تاريخي راه بازگشت بشر به سوي خدا را باز مي كند. فرهنگ جهاد ،از نظر هستي شناختي صعود الي الله ،سير راه از ملك به ملكوت از نظر طبيعت به مقام قرب و نيل به «عند ربهم يرزقون »است ،از انسان شناختي بازگشت به فطرت اصيل واز نظر فقهي انجام تكليف الهي است. فطرت اصيل انسان، حق خواه و حقيقت جو است.انسان راه وصول به خير مطلق را از طريق فطرت مي پيمايد . امام خطابات شرعي را به خطابات قانوني و خطابات شخصي تقسيم مي كند .تنجز و فعليت يافتن دومي مشروط به شرايطي مثل علم،قدرت است.حديث رفع قلم شامل اين نوع خطاب است ،اما خطابات قانوني به هيچ شرطي مشروط نيست .همه مكلف به انجام آن هستند و اگر نتوانستند معذورند نه بدون تكليف .جهاد در راه خدا از تكاليف نوع دوم است.بنابراين اگر جهاد واجب باشد و كساني قادر به انجام آن باشند و حضور پيدا نكنند،مقصر خواهند بود.مبارزه با ظلم و طاغوت و فساد اجتماعي،سياسي،اقتصادي و ...داخلي ومبارزه با تهاجم بيگانگان،مجاهده براي تاسيس حاكميت الله و اجراي احكام الهي،تكليف شرعي هستند نه ايثار اخلاقي.

لطفا براي مشاهده كامل مقاله، به ادامه مطلب برويد!!!!!!

فرهنگ ايثار و شهادت و مسئله امنيت ملي

فرهنگ شهادت طلبي عبارت از وضعيت و شرايطي كه طي آن مردم يك كشور بر اساس ميل و علاقه شديد نسبت به باورها، اعتقادات و سرزمين خود اقدام به فداكاري هاي بزرگ؛ بذل جان و دست كشيدن از تمام هستي و دارائي خود مي نمايند.آنان با روحيه اي سرشار از شهادت طلبي،ايثار و از خود گذشتگي آمادگي دارند تا با تمامي تهديدات نسبت هب حيات فيزيكي،اخلاقي، اعتقادي و اجتماعي خود مقابله كنند. نعميق و تحكيم چنين روحيه اي و گسترش آن در بين آحاد افراد يك سرزمين عامل مهم و ركن اصلي در تامين و تداوم امنيت ملي آن سرزمين مي باشد. بر اين اساس اين نوشتار در صدد است تا رابطه اين مهم يعني فرهنگ شهادت طلبي با مقوله بسيار مهم و حياتي امنيت ملي را مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار دهد، در اين مقاله مباحثي همچون مفاهيم، كليات و تعاريف مربوط به امنيت ملي و همچنين خاستگاه اعتقادي شهادت، روحيه و فرهنگ شهادت طلبي و ارتباط آن با امنيت ملي مطالعه و بررسي مي شود كه اميدواريم درك روشن و مفيدي از مساله را ارائه نمايد.

لطفا براي ادامه ، به ادامه مطلب برويد!!!!!

احياي فرهنگ ايثار وشهادت

در مكتب توحيد، آن چيزي داراي ارزش و ماندگاري است كه در راه خدا و براي خدا شكل گيرد. هر مقدار از عمر انسان كه براي خدا صرف شود. هر كاري كه براي خدا انجام گيرد، مالي كه در اين راه هزينه شود. از ارزش واقعي و ماندگاري برخوردار است و در اين راستا هرچه انجام كاري براي خدا سخت تر و نيت خالص تر باشد ارزش و اثر آن بيشتر است. بنابراين هرگونه اهتمام و تلاش در راه خدا مصداق جهاد في سبيل اللّه است.

در اين مكتب، از خود گذشتگي در راه خدا و دفاع از حق در بالاترين حد، ارزشگذاري شده است و فرهنگ ايثارگري و شهادت طلبي در متن اسلام از درخشش و ويژگي برجسته اي برخوردار است.

دستاورد اساسي حضرت امام خميني در رهبري انقلاب اسلامي، احياء اسلام ناب محمّدي(ص) و مهمترين ويژگي آن احياء فرهنگ شهادت و ايثارگري بود. با مروري گذرا در فرايند نهضت امام خميني و قوام نظام اسلامي به خوبي مي توان دريافت كه اگر فرهنگ شهادت طلبي و ايثارگري نبود، نه انقلاب به پيروزي مي رسيد و نه نظام اسلامي دوام مي يافت، همانگونه كه در صدر اسلام نيز اگر اين ويژگي نبود نه اسلام شكل گرفته بود و نه دوام مي يافت.

لطفا براي مطالعه كامل مقاله ، به ادامه مطلب برويد!!!!!

عوامل رشد وانحطاظ فرهنگ ايثار وشهادت با تاكيد بر قرآن وسنّت

چكيده مقاله:
ايثار و شهادت ، مفاهيمي ارزشمند در همه ي جوامع بشري هستند . همه ي ملّت ها به فداكاران ، جانبازان و سلحشوران خود به ديده احترام مي نگرند ؛ ليكن شيوه هاي اين تقدسگرايي و احترام متفاوت است . درآموزه هاي اسلامي ، جوهره فرهنگ ايثار و شهادت از خودگذشتگي ، اخلاص و آزادمنشي هوشمندانه و هدفمند است.ترويج و اشاعه ي فرهنگ ايثارو شهادت ، آثار بسيار مثبت اخلاقي ،اعتقادي ، سياسي ، اقتصادي ، فرهنگي را در بر دارد . اين مقاله، عواملي كه موجب رشد و انحطاط فرهنگ ايثار و شهادت بوده را با تاكيد بر قرآن و روايت جستجو كرده و هريك از عوامل رشد وانحطاط را مورد بررسي قرار داده است. آن گاه پس از بيان عوامل ، راهكارهايي را اشاره مي كند كه اعتقاد به آن ، اين فرهنگ را پوياتر خواهد نمود و تأثير بسزايي در جامعه ، خصوصاً نسل جوان خواهد داشت.

لطفا براي ادامه ، به ادامه مطلب برويد!!!!

بسم رب الشهداء والصديقين

 متن مصاحبه ايرنا با مادر بزرگوار شهيد محمد رضا علي گليان

 به گزارش ايرنا، مادر شهيد ˈمحمدرضا علي گليانˈ خود مي گويد تنها دلخوشي ام ، وعده ديدارهاي گاه به گاه روزهاي پنجشنبه است.

چهره اش نوراني است كه؛ نشان ايماني محكم و استوار از جنس حضرت زينب (س) است و لايق قرباني دادن. دامنش محل معراج و دستانش پلكان عروج مادر شهيد است و تقديري اگر هست؛ به واسطه فرزندي است كه جانش را در جهاد في سبيل الله تقديم معبود خود كرده است.

اما او جهادي بس عظيم انجام داده است و ميدهد او دل كنده از هر آنچه كه زندگي اش بوده و ˈمحمدرضاˈ سراغ دل خويش رفته است. راه افتادنش را، زبان گشودنش را، قد كشيدنش همه را با چشمان و گوش هايش شنيده و ديده است و زمان آزمون الهي، مردانه پاي اعتقاداتش ايستاده و فقط گفته است ˈبروˈ و...

لطفا براي مطالعه متن كامل مصاحبه ، به ادامه مطلب برويد!!!!

درسهاي عاشورا از نگاه مقام معظم رهبري (مدظله العالي)

 در مباحث مربوط به عاشورا سه بحث عمده وجود دارد: يكي بحث علل و انگيزه‏هاي قيام امام حسين عليه‏السلام است... بحث دوم بحث درس‏هاي عاشورا است... بحث سوم درباره عبرت‏هاي عاشورا است، عاشورا به غير از درس، يك صحنه عبرت است. بايد انسان در اين صحنه نگاه كند تا عبرت بگيرد.

مقام معظم رهبري، با انديشه‏اي ژرف و دانشي وسيع، درس‏ها، پيام‏ها و عبرت‏هايي از مدرسه‏ي عاشورا مطرح نموده و جان تشنه‏ي شنوندگان را از درس‏هاي سازنده و الهام آفرين عاشورا سيراب مي‏نمايد.
نوآوري، طراوت بيان، خلوص، عامل بودن و زمان آگاهي سبب گشته، دُرهاي صيد شده از آموزه‏هاي عاشورايي زير نور خورشيد آگاهي بدرخشند، چشم‏ها را خيره كرده و از جان بر آمده بر جان نشينند.

در دوران سياه ستم شاهي، كه اختناق يزيدي نفس‏ها را در سينه‏ها حبس كرده بود و ضرورت مبارزه‏اي حسيني از هر جهت احساس مي‏شد، در مراسم تاسوعا و عاشوراي حسيني از سويي غبار تحريف از چهره‏ي مكتب عاشورا مي‏زدايد و از ديگر سو پيام عاشورا را چنان ترسيم مي‏نمايد كه راه مبارزه را روشن و فروخفتگان را بيدار و عاشقان كربلا را به آنجا مي‏برد كه چون ياران امام حسين عليه‏السلام نه از خيل دشمن مي‏ترسند و نه از قساوت قساوت پيشگان هراسي به خود راه مي‏دهند.
پس از به بارنشستن آموزه‏هاي حسيني در مقطعي از زمان و پيروزي اعجاب برانگيز انقلاب اسلامي ايران، اين آموزه‏ها و درس‏ها در قالبي ديگر، به صورتي متين و راه‏گشا مطرح مي‏شوند و راه زيستن را به پيروان نهضت حسيني، با تكيه بر آموزه‏هاي عاشورا مي‏آموزد. در طول جنگ تحميلي كه درس‏هاي عاشورا و نهضت حسيني اوج يافته و الهام بخش ملتي بزرگ و حماسه آفرين مي‏گردد، در خطابه‏ها و تحليل‏هايي استوار، درس ايمان، فداكاري، ايثار، شهادت‏طلبي، بصيرت، دشمن‏شناسي، مقاومت و صبر را فرا روي نسل انقلاب ايران مي‏گشايد.

لطفا براي ادامه ،به ادامه مطلب برويد!!!!

شناخت زمينه ها و علل صلح امام حسن(ع)

به طور كلى - و هم تاريخ اسلام نشان مى دهد - كه براى امام و پيشواى مسلمين ، در يك شرايط خاصى جايز است - و احيانا لازم و واجب است - كه قرار داد صلح امضاء كند ، همچنان كه پيغمبر اكرم رسما اين كار را در موارد مختلف انجام داد ، هم با اهل كتاب در يك مواقع معينى قرار داد صلح امضا كرد و هم حتى با مشركين قرار داد صلح امضا كرد ، و در مواقعى هم البته مى جنگيد . و بعد ، از فقه اسلامى كلياتى ذكر كردم و به اصطلاح استحسان عقلى عرض كرديم كه اين مطلب معقول نيست كه بگوييم يك دين يا يك سيستم ( هر چه مى خواهيد اسمش را بگذاريد ) اگر قانون جنگ را مجاز مى داند معنايش اين است كه آن را در تمام شرايط لازم مى داند و در هيچ شرايطى صلح و به اصطلاح همزيستى ، يعنى متاركه جنگ را جايز نمى داند ، كما اين كه نقطه مقابلش هم غلط است كه يك كسى بگويد اساسا ما دشمن جنگ هستيم به طور كلى و طرفدار صلح هستيم به طور كلى . اى بسا جنگها كه مقدمه صلحِ كاملتر است و اى بسا صلحها كه زمينه را براى يك جنگ پيروزمندانه ، بهتر فراهم مى كند .

لطفا براي ادامه ، به ادامه مطلب برويد!!!

علل صلح آمام حسن مجتبي(ع)

1– تكليف گرايي

شماري بر اين باورند كه علت اصلي صلح امام حسن (ع) انجام وظيفه بود، زيرا امامان معصوم هر كدام وظيفه خاصّي داشته اند كه از سوي خداوند تعيين شده است. از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود: «به راستي كه وصيّت به صورت كتابي از آسمان بر محمد (ص) نازل گرديد و نامه مُهر شده اي جز وصيّت بر آن حضرت نازل نشد. جبرئيل عرض كرد: اي محمد! اين است وصيّت تو در امت خويش كه نزد خاندانت خواهد بود. رسول خدا (ص) فرمود: اي جبرئيل! كدام خاندانم؟ عرض كرد: بندگان برگزيده خدا از آنها و دودمانشان، تا علم نبوت را از تو ارث برند... به راستي وصيّت، مُهرهايي بود، پس علي (ع) مهر اول را گشود و هر چه در آن بود بر طبق آن عمل كرد؛ سپس حسن (ع) مهر دوم را گشود و هر چه در آن بود به آن عمل كرد و چون حسن (ع) از دنيا رفت، حسين (ع) مهر سوم را گشود و ديد دستور خروج و كشتن و كشته شدن در آن بود... .»(1)

اگر علت صلح امام حسن (ع) انجام تكليف الهي باشد؛ بدين معنا كه خداوند چنين وظيفه اي را براي آن حضرت تعيين كرده است، اشكال و شبهه اي بر صلح ايشان وارد نيست، و اگر مي بينيم برخي اشكال هايي بر آن وارد مي كنند به اين دليل است كه سرّ آن را نمي دانند.

از سوي ديگر، امامان معصوم (ع) حجت خدا بر مردم هستند و از اين رو رفتار و گفتارشان حجت است. بر اين اساس، صلح امام حسن (ع) عملي است كه از سوي حجت خدا انجام شده و قطعاً دلايل بسيار مستحكم و متقني داشته، گرچه ديگران آن را ندانند؛ چنان كه آن حضرت خود بدان اشاره كرده است. شيخ صدوق به سند خود از ابي سعيد عقيصا روايت كرده كه گفت: وقتي به نزد امام حسن (ع) رفتم و به آن حضرت عرض كردم: اي فرزند رسول خدا! چرا با اين كه مي دانستي حق با شماست، با معاويه گمراه و ستم گر صلح كردي؟! امام فرمود: اي ابا سعيد! آيا من حجت خدا بر خلق او و امام آنها پس از پدرم نيستم؟ گفتم: چرا! فرمود: پس من اكنون امام و رهبرم، چه قيام كنم و چه نكنم.

اي ابا سعيد! علت مصالحه من با معاويه همان علت مصالحه اي است كه رسول خدا (ص) با بني ضمره... و مردم مكه كرد؛ آنان كافر بودند به تنزيل (ظاهر آيات قرآن) و معاويه و اصحاب او كافرند به تأويل (باطن آيات قرآن).

اي ابا سعيد! وقتي من از جانب خداي متعال امام هستم، نمي توان مرا در كاري كه كرده ام، چه جنگ و چه صلح، تخطئه كرد؛ اگر چه سرّ كاري را كه كرده ام، براي ديگران روشن و آشكار نباشد. آيا خضر (ع) را نديدي كه وقتي آن پسر را به دليل سوراخ كردنِ كشتي كشت و آن ديوار را بر پا داشت، موسي (ع) به كار او اعتراض كرد؟ زيرا سرّ آن را نمي دانست؛ اما وقتي علت آن را فهميد، راضي شد. و همين گونه است كار من كه چون شما سرّ آن را نمي دانيد، مرا هدف اعتراض قرار داده ايد... .(2)

لطفا براي ادامه ، به ادامه مطلب برويد!!!!

متن كامل دومين نامه مقام معظم رهبري(مدظله العالي) خطاب به جوانان غرب

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم

به عموم جوانان در كشورهاي غربي‌
حوادث تلخي كه تروريسم كور در فرانسه رقم زد، بار ديگر مرا به گفتگو با شما جوانان برانگيخت. براي من تأسّف‌بار است كه چنين رويدادهايي بستر سخن را بسازد، امّا واقعيّت اين است كه اگر مسائل دردناك، زمينه‌اي براي چاره‌انديشي و محملي براي همفكري فراهم نكند، خسارت دوچندان خواهد شد. رنج هر انساني در هر نقطه از جهان، به‌خودي‌خود براي همنوعان اندوه‌بار است. منظره‌ي كودكي كه در برابر ديدگان عزيزانش جان ميدهد، مادري كه شادي خانواده‌اش به عزا مبدّل ميشود، شوهري كه پيكر بي‌جان همسرش را شتابان به سويي ميبرد، و يا تماشاگري كه نميداند تا لحظاتي ديگر آخرين پرده‌ي نمايش زندگي را خواهد ديد، مناظري نيست كه عواطف و احساسات انساني را برنينگيزد. هركس كه از محبّت و انسانيّت بهره‌اي برده باشد، از ديدن اين صحنه‌ها متأثّر و متألّم ميشود؛ چه در فرانسه رخ دهد، چه در فلسطين و عراق و لبنان و سوريه. قطعاً يك‌ونيم ميليارد مسلمان همين احساس را دارند و از عاملان و مسبّبان اين فجايع، منزجر و بيزارند. امّا مسئله اين است كه رنجهاي امروز اگر مايه‌ي ساختن فردايي بهتر و ايمن‌تر نشود، فقط به خاطره‌هايي تلخ و بي‌ثمر فرو خواهد كاست. من ايمان دارم كه تنها شما جوانهاييد كه با درس گرفتن از ناملايمات امروز، قادر خواهيد بود راه‌هايي نو براي ساخت آينده بيابيد و سدّ بيراهه‌هايي شويد كه غرب را به نقطه‌ي كنوني رسانده است.

لطفا براي ادامه ، به ادامه مطلب برويد>>>>

آداب معاشرت درقران (1)

آية الله محمد تقى مصباح يزدى

بحث درباره آداب معاشرت است. در اين باره در قرآن كريم مسائلى مطرح شده كه بعضى از آنها عموميت دارد و بعضى درباره رسول اكرم‏صلى الله عليه وآله وسلم است كه شايد با بيانى كه عرض مى‏كنيم كمابيش قابل توسعه باشد.

1- آداب عمومى

آنچه مربوط به عموم افراد است، آدابى چند است كه در اين جا به بعضى از آنها اشاره مى‏كنيم: در سوره نور چندين آيه هست كه كما بيش با هم مربوط است و از آيه 27 شروع مى‏شود: «يا ايها الذين آمنوا لاتدخلوا بيوتا غير بيوتكم حتى تستانسوا و تسلموا على اهلها ذلكم خير لكم لعلكم تذكرون × فان لم تجدوا فيها احدا فلاتدخلوها حتى يؤذن لكم و ان قيل لكم ارجعوا فارجعوا هو ازكى لكم والله بما تعملون عليم; اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، به خانه‏هايى كه خانه‏هاى شما نيست داخل مشويد تا اجازه بگيريد و بر اهل آن سلام گوييد. اين براى شما بهتر است، باشد كه پند گيريد. و اگر كسى را در آن نيافتيد پس داخل مشويد تا به شما اجازه داده شود و اگر به شما گفته شد: «برگرديد»، پس برگرديد، كه آن براى شما سزاوارتر است و خدا به آنچه انجام مى‏دهيد داناست.»

لطفا براي ادامه ، به ادامه مطلب كليك كنيد!!!!!